Sezai Güler Şiirleri - Şair Sezai Güler

B ecerebilirsen gözlerinle duyabilmeyi eğer
İ ki güzel gözün tek tek eşsiz notalarını
R esitalidir işte o, ruhun ve dahi yüreğin Aşk.

İ çebilirsen kulaklarınla dibine vurup kadehlerin
S arhoşluğu keyf-i şahanedir, yar sesindeki aromadır Aşk

Bir kaç kısa gün kaldı
Bir basamak daha kayacak ayaklarımın altı
Yıllar ne çok şey kattı ve çaldı
Bir yaş daha eklenecek dünlerime sanki olan azdı
Bir kaç gece ve sonra gece ardı
Ama bu yaşımı seveceğim, bu yaşımı süsleyip O aldı...

Gerçek kadar hayal
Ne çok halılar dokudum sana
Kırmızılarını hep gonca güllerden boyadım
Bir kerecik seremedim yollarına
Yaktım, savurdum, umutlarımı küllere buladım

Bir kere bir neden iki bizde, neden bire çarpamıyoruz biz kalplerimizi
Dünya yuvarlakmış diyorlar, sanki dalga geçer gibi sanki bilmez gibi
Aynı yöne yürümeye devam edersen başladığın ilk yere dönermişsin
Ben hep sana yürüdüm, yürüyorum, zaten tek bildiğim yönde seninki
Peki, neden kesişmiyor yollarımız, neden biz hiç bulamıyoruz birbirimizi...

On dokuz mayıs kadar genç bugün mayısın biri
Hem yendiği kışın hatırına serinlik var rüzgârında
Hem eşlik ettiği baharın çocukları meyve çiçekleri...

1.5.2017

Bir kozadaki ipek böceği gibisin kalbimde, saklımsın
Bir ben biliyorum bir de yüce Allah, bir müjde, bir mucize
Bir vakit tüm zamanların tek ölümsüz kelebeği sen olacaksın...

28.4.2017

Bir şansım olsaydı eğer kendimden kendime
Hiç salmazdım seni, salmazdım gözbebeklerinden öperek
Bir şansım olsaydı, ah keşke, kalbinden kalbime
Özlemezdim şimdi seni, tüh keşke yanımda olsaydı diyerek
Bir şansım daha olsaydı eğer Tanrı'dan bu Adem'ine
Hadi beraber ölelim derdim, beraber yaşlanmakta ne demek...

En çok neye üzülüyorum biliyor musun?
Ömrümün bir ömrü seni özlemekle geçti ya?
Bir vakit, herkes duracak ayak ucumda, ben suskun
Soracak hoca, helâllik vermekten bir tek sen yoksunsun

En çok neye seviniyorum peki biliyor musun?

Bir sıfır yenik başlar bazı hayatlar
En iyi ihtimâlle de
Çoğu kez berabere biter müsabakalar.

Karşılıksız yaşanır hep tutkulu aşklar
O çok sevenler de

Usta hadi gel seninle belki de hiç okunmayacak son bir masal kitabı yazalım
Ben olayım içinde, sen ol, bir de küçük bir kız çocuğu olsun onu atlamayalım
Sondan başlayalım yazmaya, mutlu önsözümüzle bitirelim, herkesi şaşırtalım
Arada bir yerlerde kara toprak rengi bir sayfa var ya hani, onu da yırtıp atalım.

Masalımız geçmemiş bir zamanda, bir avuç insanla geçsin, kasabada yaşayalım