Bugün gül dallarım çiçeksiz, renksizim, beni affet
Bugünüm kendime, tomurcuklarım bin kasvet
Bugün dallarım cam diken, her dikenim bir nefret...
S.Güler-26.5.2015
An gelir Usta
Zamanlar geç, çocuklar pir, kasabalarsa yaşanmaz olur
Sokaklar kul dolup taşar, akar, bin bir cins insan seli olur
Dilersin, ah bir şelâle çağlasa şu gönlüme nede hoş olur
Görürsün ki, işte o sel kururda, cılız çamur bir dere olur
Yani usta, o selde insan evladı bir bilemedin birkaç olur…
Güle sormuşlar;
Niye ağlatırsın bülbülü, niye feryat ettirirsin?
Demiş; bende sevdalıyım beni koklamasına lâkin dikenlerim batar.
Sonra bülbüle sormuşlar;
Niye hem feryat edersin güle hem de seversin?
Demiş; ömrümü acıtır da dikenleri lâkin sızısı şu canıma can katar...
Değil şiir tek bir harf bile yok bugün sana
Kocaman bir silgi var bugün sağ avucumda
Sol avucumdaysa kalbimden sızmasın diye
Ünüğünü sıktığım can çekişen üç beş mısra...
S.Güler-29.6.2019
Sen bakışlarını sapladın gözlerime
Yüzlerce göz kesiğin var ruhumda.
Lâkin can çekişmedik
Ben mısralarımı sıktım tam yüreğine
Yüzlerce şarjör boşalttım sevdana...
Canımdan can verecek kadar seviyorum seni
Canıma can katacak kadarda candan sana özlemim.
Canımdan can verecek kadar seviyorum seni
Canımı yok sayıp canında yaşacak kadarda evsizim.
Canımdan can verecek kadar seviyorum seni
Canımı eritipte canına akacak kadardır son nefesim…
C an yanığı denen bir şey var bilir misiniz? Anlatmakla anlaşılmaz
A lışırsın zamanla derler ama acır, her kalpte o yanık izi kapanmaz
N e gün geceyi çağırır acıdan, ne gece güneşi, zaten gelse de ısıtmaz
S ol yanında bir bıçak, hesapsız, sapı Azrail kırığıdır, tutup çıkarılmaz
E llerin hep buz, ateşe tutsan hatta ateş olsan mum alevi misali ısınmaz
N e yapalım ablam, yaşayacağız, ben bilirim bu acı kavuşana dek azalmaz...
Dün gece mis kokulu sırrım bir bahçeden geçtim
Nefes nefeseydim, soluklanamadım geçtim gittim
Bir ağaç diktim alelacele ama can suyunu dökemedim
Vakitler kısıtlıydı, can özüne can sözümü verdim gittim...
S.Güler-11.10.2016
Bazen dün gibidir bazı vakitler
Dün babamı vermiştim toprağa
Bu sabahta kuşluk vaktiydi
Rengi gökyüzünün mavisi
On yedi yaşımı diktim
Kalp cüsseli camdan bir saksıya
S ende abilikte belki hep içindeki özlemin, hep iç yaran kaldım
İ nanmazsın belki ama ben seni şu yorgun kalbimden hiç çıkarmadım
B ir arada olamadık geçen bunca zaman, bunca ömür, evet çok haklısın
E ller kadar olamadım, el üstünde tutamadım, sırtına ulu çınar duramadım
L âkin gülüm sen seni kalbime sor, bil ben bu kalbin bir yarısını hep sana ayırdım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!