Artık kimsenin hayatına karışmıyorum,
yalnızca seyrediyorum.
Bir yaprağın düşerkenki hâlinde
yüzyıllık bir hikâyeyi,
bir çocuğun gülüşünde
zamana kırılmış anları görüyorum.
Ne acelem var,
ne beklentim.
Yalnızca izlemek bana yetiyor.
Bir sözün peşine takılmıyorum artık,
çünkü sahte yüzleri görüyorum.
Bir gidişi durdurmaya çalışmıyorum,
çünkü gitmek de, kalmak kadar
kendine aittir.
Seyrediyorum:
Bir kuşun kanadında özgürlüğü,
bir taşın sabrında hakikati.
Ve kendi içimde,
bir zamanlar kavga ettiğim
her hâlimi.
Hayat akıyor,
ben karışmıyorum
çünkü biliyorum:
Gönlün hissetmedikçe sıcaklığını,
gördüğün hiçbir şey
gerçekten senin değildir.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 18:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!