Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Gitmeye Ramak Kaldı...

Yakın gördüklerimiz ıradı uzak kaldı.
Büyük sandığım dünya, küçüldü ufak kaldı.

Yaşadığım son mevsim her yanım kışa döndü

İniş, çıkış, uzak, yakın, yanlış, doğru, eğri ve düz
Gerçek ilim nedir dersen kâinatı okusana
Bir aydınlık, bir karanlık gelip giden gece gündüz
Gök yüzüne tezgâh kurup nurla gergef dokusana.

Akıl yolun kılavuzu ilim ile buluşalım

Geldi Geçti...

Olurmuş Ya
İşte dünya
Hayla huyla
Geldi geçti.

Geldi Korona.

Dünya zulmün rotasında dönerken
Birden bire çıktı geldi Korona
Hakkın adaletin mumu sönerken
Çin Seddi'ni yıktı geldi korona

Tükenmeye yüz tutmuşken takatim
Yar selam yollamış al diye yazmış
Yol kesmiyor artık şu topal atım
Gözlerim yollarda gel diye yazmış.

Sade takat değil ömür tükendi

Şeyrani’i İle Atışma Dörtlüklerim.

Kuralım arada sevgi bağını
Yaşatalım artık birlik çağını
Kuralım ozanlar yaz otağını
Sazı benden olsun teli de senden.

Buyurun dostlarım söz meydanına
Yolu bilir misin sor da öğren gel
Usta aşıkların öz meydanına
Halı bilir misin gör de öğren gel.

İsteyen Türkçe’nin her lehçesinde

Geç kaldım sa mazur görün fakiri
Ne yapsın zavallı ihtiyar biri
Sıra bizde iken göçtü Zakiri
Gurbetten duyardık sazlar eskiden.

Yaş iken eğilir derlerdi çubuk

Rıza Yorulmaz
Şiir Meclis’inde güzel dostlarım;
Atışma yapardık bizler eskiden,
Hepsi birbirinden özel dostlarım,
Daha neşeliydi yazlar eskiden.

Rıza Yorulmaz Üstadla Atışma.

Usta Dediğin.

Ustalık zor iştir bir göl misalı
Damlaya damlaya dolunca our.