Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Beklediler...

Devrim deyip devirdiler devranı
Ektiler dikeni gül beklediler.
Yasak diye çıkardılar fermanı
Kula kul oldular kul beklediler.

Yazarken acayip bir hata yaptık
Kusura bakmayın sizi beklerken
Parmak söz tutmadı yanlışa saptık
Dinlemek evladır sözü beklerken.

İnsan oğlu garip hayalle yaşar

Benim Vekilim Kim Olmalı?

Kim olmalı dersen benim vekilim
Bir kere tepeden inenler değil
Senin benim gibi olsun kardeşim
Kendini yukarda sananlar değil.

Bazen hattat bazen yazan demişiz
Bazen akıl bazen izan demişiz.
Yüzümüz çevirip Yüce Mevla’ya
Esirgeme bizden rızan demişiz.
...........................
Her an hasette ve kinde

Kafasına mertek düşse bu zavallı uyanmıyor
Ateş alıp dünya yansa bunun çöplüğü yanmıyor
Üç sözün ikisi yalan birinde de isabet yok
Tüm dünyaya ders verenin hitabını beğenmiyor…

15/10/-2016 Amasya

Aile var tahrip olup çözülen
Yürekler var bu ahvale üzülen
Temeli çürüyen ve de bozulan
Şu zamanda nice aşiyanlar var.

Ağzından burnundan üfler tütünü

Ateş düşse bir yere rüzgâr vurur korlaşır
Söndürmekte geç kalma geç kaldıkça zorlaşır.

Varsa bir çıbanbaşı deş boşalsın ceriha

Bağından üzüm yedim bahçesinden gül derdim
Ömür boyu besledi şu mübarek yer beni
Düşündükçe içimden ne de sadık dost derdim
Açmış bekler ağzını bir gün elbet yer beni.

Seyfeddin Karahocagil.

BİLİNENDEN BİLİNMEZE...

Dünya denilen bir pazar
Alınan dan alınmaz a
Günler biter azar azar
Kalınan dan kalınmaz a...

(Karacaoğlan'ın İki şiirine Atışmayla yapılan nazire dörtlüklerimdir.)

Şu an seyreylesen yurdu İslamı
İlleri var bizim ile benzemez
Görürsün her yanda kederi gamı
Halleri var bizim hale benzemez..