Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Milli Görüş Ve Erbakan…

O bir gerçek âlimdi peygamber varisiydi
Yaşanılan dünyanın bir diğer yarısıydı
Elli yıl kaynatılmış bir peltenin içinde
Bir ömür aradığı hayat emaresiydi.

Liderlerin Tarifi…

Dediler ki ikisini tarif et
Biri şapka sallar “çağdaşlık” derdi.
“Höt! ”deseler kaçmak idi marifet
Sürüyü kurtlara teslim ederdi.

Mahşeri Tefekkür.

Dedim be hey nefis Kurana eğil
Senin yolun budur başkası değil.

Tefekkür anında gökler yarıldı

Korona..

İsyan ile zulüm ektik yıllara
Aha mahsul verdi bitti Korona.
Yaratandan bir bela ki kullara
Çin Maçinde zuhur etti korona.

Tatlı, ılık bir yel eser,
Varır Kırdağ'dan Akdağ'a,
Yasamelden nefes alır,
Verir Kırdağ'dan Akdağ'a.

Düzlükler, vadiler yol,yol,

Kırk Yıllık Yalan

Aydın kafa! Uyuşuk
Fötr şapkanın altında
Yaşlı surat buruşuk
Boş geçen hayatında..

Muhterem kardeşlerim, dostlarım ve arkadaşlarım.

Bu yazıyı yazmamdaki sebep, “Kim Akıllı, Kim Akılsız” Adlı şiirime Bazı kardeşlerimin çok değerli yorumları oldu. Sanki demokrasiyi yeren bir şiir olarak algılandığını gördüm.
Halbu ki ben, Demokrasinin istismarini yermeye çalışmıştım. Bazı kardeşlerim de; Peki çaresini de yaz imajında bulunmuşlar. Bu kardeşlerime ve ilgi gösteren tüm kardeşlerime Teşekkürlerimi arzederek, Şiirle neyi vurgulamak istediğimi mümkün olduğu kadar izaha çalışacağım.
Aslında şiirlerin birer çiçek olduğuna ve konan her arı ve kelebeğin kendisine uygun şeyler bulabileceğine ianırım.Bütün şiirleri de bu inançla okurum ve her şiirde bir güzellik te bulurum.Herhalde toplumsal şiirler biraz farklı olacak ki izaha gerek duyuluyor.

Bir ucunda Afrika, Çin Şeddi bir ucunda,
Irkımın fethettiği bir koca ülke vardı.
Altay'ın ak çamuru başbuğun pabucunda,
Her mevsim bir ülkeye, ordum ayak basardı.

Ufuklar yarılırdı, dağlar erir gücünde,

Kime Ne Fayda?...

Akılsız baştan
Kime ne fayda?
Yüreği taştan
Kime ne fayda?

Şurya yazdım kardeşim şöyle bir iki satır
Düşün geçerli uyruk acep kimin uyruğu?
Dolar çıldırmış birden farz et ki deli katır
T.L. yi bağlamışlar olmuş onun kuyruğu
Çalmaz mı yerden yere dinler mi gönül hatır?
Almışsa sahibinden deh denilen buyruğu.