Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Gurbetde erir dağların karı,
Kışlar göstermezmi gelen baharı,
Gördümki çağlamış sevgi pınarı,
Bende bir damlayım duramam artık...Şeyrani'ye
* * *
Alnıma zamanın izi vursa da,

Kardeş dedi geldi omzuma bindi
İşi bitince de vaz geçip indi
Beni tanımadı hin olğlu hindi
Vefa kalmaz olmuş bu nasıl iştir..?
.....................Eyüp Şahan - Bu nasıl iştir Şiirine.

İbrahim Yusuf’um…

Bir torunum daha geldi dünyaya
İki bin on idi on iki Kasım
Benziyordu sanki bir dolun aya
Düşündük koyalım nasıl bir isim.

Maşukun gözünden âşık okurmuş
Âşık-maşuk için artık dile ne?
Gönülden gönüle yolu o kurmuş
Daha niçin âşık aşkı dilene?

Dikkatli ol Seyfi İnd-i Şuara

Bir yanı Van Gölü kıyıda Tatvan
Yükselir yanında heybetli Subhan
Beş minare deyip etmişler beyan
Kışın iki metre yağan kar bizim.

Köroğlu dağlara yaslan demişti

Her çocuk elinde bir koyma akıl
Tüm nesil orada kalıyor hocam.
İstersen sen de git birazcık takıl
Gözlerim maziye dalıyor hocam.

Kendi işimizi hep biz yapardık

Hoş Geldin Ayasofya.

Tam iki bin yıllık tarihi mabet
Neden, nasıl, niçin yapılır müze?
Er geç hak yerini bulacak elbet
Fethin emaneti Fatihten bize.

Sabah güneşi gibi üzerime doğarsın
sen akşam güneşinin ufkumu aşması sın
Kederde ve sevinçte her dakkamda sen varsın
Bir yağmur damlasının kalbime düşmesi sın.

Hayatın hulasası havadasın suda sın

Hayat Denilen Masal…


Masallarımız vardı
Hep bir varmış la bir yokmuş la başlardı
Hayat da böyle değil mi?

İKİSİ DE BİR BEDENDE
BERABERDİR SEN GİDENDE

Yavrum sana, iki defter gösterdim
Biri benim, biri onun eseri
İksini de tanımanı isterdim