Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Bağrı yanık kişiler,
Bizim Anadolu' da.
Millet'im der, Vatan der,
Bizim Anadolu'da.

Türk'ün örfü, töresi,

Annesiz sabahların ısıtan güneşi yok.
Üzerime titreyen yüreğin bir eşi yok.
Ömrün tadı kalmadı, baharı yok, kışı yok.
Anneciğim, yıllardır ben sensiz üşüyorum,
Duaların elimden tutmasa, düşüyorum

Allah sevgisiyle çarpan bir yürek
Allah Allah derken durması gerek

Sırat-ı Müstakim kolay bulunmaz
İnsanın kendini yorması gerek

Ortak Şiir Halk Ozanları:

Hükmettik sananlar güneşe aya
Ömür boşa geçti gün saya saya
Gönül bağlayanlar fani dünyaya
Gaflet çukuruna daldı gittiler.

Cismimde hayatın korkunç darbı var,
Sebebi ne sık sık aksi dönüşün?
Yorgun yüreğimde meydan harbi var,
Ömrü neden kısa bizde gülüşün?

Gine diyeceğim bilirsin amma,

Al sana koca dünya, tümü bir nefes etmez
Tutunacak dalı yok, akıllı heves etmez
Yalan dünyadır bilir, bile bile aldanır
İnsan oğlu değil mi, sürünür de pes etnez
* * *

Yavaş yavaş süzül gel
Yolları uyandırma.
Olması kimse engel
Elleri uyandırma.

Daha sökmeden şafak

O sızı başladı yine beynimin bir yerinde
Bir sızı ki derinden de derinde
Horozun ötüşüyle uyandım
Cismim ecel terinde

Ruhum yandı ben yandım

Ne umutlar arasında
ne hatıralar içindedir
Sordum kimse görmemiş
Bilinmiyor ne biçimdedir...

Arayanların buldukları

İradeyle nazar eden kâinatı hoş görür
İnkâr ile bakar sa göz doluyu da boş görür...

Sevgi rahmet çeşmesidir içmesini bilene
Allah için seven insan mümini kardeş görür..
Dünya imtihan köprüsü geçmesini bilene