Sevmek Sessizliktir

Ben seni sevdim çünkü başka çarem yoktu.
İnsan bazen kendi bedeninin içinden geçerek
bir başkasının gözlerine varır.
Ve senin gözlerin
beni kendime en çok yaklaştıran uçurumdu.
Her sabah kendime sordum:
Bu his ne? Bir günah mı, bir arzu mu, bir kader mi?
Sonra fark ettim; seninle konuşmadığım zamanlarda
daha çok seni anlatıyordum içimde.
Aşk, bazen kelimelerin değil vicdanın bir dilidir.
Sana dokunmayı düşündüğüm her gece
Tanrı’ya daha çok yaklaşıyor
ama senden daha çok uzaklaşıyordum.
Çünkü sen bir ten değildin sadece, bir anlamdın.
Bir ihtimaldin,
kendi içimde savaşarak vardığım bir barış gibiydin.
İçimde çarpışan ne varsa susturdum sonunda.
Ve seni öyle sevdim işte
hiçbir şeye zarar vermeden ama her şeyi tüketerek.
Aşkımız belki bir masaya oturmadı hiç,
belki bir akşam yürüyüşüne çıkmadı
ama ben seni vicdanımın tam ortasında taşıdım.
Çünkü gerçek aşk,
sadece arzulanan değil sorgulanan bir şeydir.
Aşk