bir gün şarkımızı duyacaksın
radyolardan inan bana
ben sana inandım bütün inançların ötesinde
ümitsizliğe kapılmadan
hep seninle kaldım gitmedim
gider gibi göründüm
düşüncede duyguda her zaman seninleydim bilemezdin
bu benim sana verebileceğim en değerli şeyimdi
bana ait olanı verme
sürekli gölgelerle dans ediyordum sen diye
ne zaman yanında olacağımı hiç bilemeden
ama daima inanarak
uzak uzak en uzak enlerde yaşıyordum hayatı
gerçeğin ötesine geçmekti derdim
tüm yansımalarda aradım ışığını
varılması gereken yurt
ulaşılması gereken yıldız dedim
o sendin
adaklar adanan
Tanrıdan bi taraf olması istenen
bu sancılı dönemde
evrendeki sözcükler ruhunu fethetmeye yetecek miydi
duygularım sana akarken bunları kaldırabilecek miydin
kelimeler sana dokunurken ben sana dokunabilecek miydim
yeter dur deyip
bir sözde sen söyleyebilsen
şuraya yazmaz mıydım
artık ötesini istiyordum ötesini
karmaşık hallerim senin eserindi
hadi diyemeden
merakımı gidermeden
yokluğunla kaldın aklımda…
(03.04.2016)
Kayıt Tarihi : 3.4.2016 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)