Sevmek Ölmekti Şiiri - Eray Çomak

Kafamda cevapsız sorular bitmek bilmiyor.
Sahi diyorum hangimizin aşkı daha büyük seninmi benimmi?
Sen diyordunya yüreğim patlarcasına seni seviyorum diye… baktım o gün gözlerine hani acıdığın gün hani aşkımızın kurtarıcımız olması gerektiği gün göremedimki yüreğini patlatacak aşkı gözlerınde…
Benmi kör olmuştum senin gözlerindeki ışıkmı sönmüştü?

Hatta sana sormuştum! .. bendemi acıyan yanlarına çere olamıyorum! sen bana böyle şeyler söyleme demiştin…söylemedim say gülüm. Söylemedim say.
Bil isterim küçük bir çocuğun kırılganlığı üzerimde…kırıldım.

her şeyden geçerim diyendin geçemedin.oysa ben geçtim kendimden bile sana ulaşmayan yolum hiç olmadı her şeye sen diye başladım sen diye sevdim…
içinde senin olmadığın türküm hiç olmadı adının geçmediği şiirim dilimdeki dualarımda hep sen …

bilirsin bir anne şefkatıyle okşadım saçlarını sildim gözyaşını acına en çok ben acıdım,
bekledim sadece o büyük aşkın seni acılarından sıyırmasını aşkım diyordun çünkü.
Aşkımız kurtarıcımız olmalıydı…olmadı.

Adını duyduğumda zerrelerımde hissettiğim o heyecanın adına aşk diyordum,gözlerimdeki buğuya üşüyen ellerimi hayalen ısıtmana aşk diyordum.
İklimlerinde dolaşıyordum gözlerımı kapattığımda papatya fallarını senin için açıyordum…
Hep seviyor çıkıyordu sevmek kendinden geçmekti ama geçmeyendin.

Ben aşkı başka biliyorum gülüm başka…
Ben aşkı acıyan yanlarımdan biliyorum gözlerine baktığımda acılarımın dinmesınden…
Ben aşkı fer biliyorum dizlerimde gülüm…sana tutunduğumda

Eray çomak 1 Mart 2001