Kuru bir dal, sallanıyor gözlerimin önünde.
Hafifte bir esinti var, yapraklarını dökmüş,
Fakat kökleri toprağa sımsıkı tutkun.
Sevmek, bu olsa gerek.
Şimdi ben sana desem ki;
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta