Gordukce yolunan saclari,moraran yuzleri...Korkuyorum sevmeye.Duydukca cigliklari,tokat tekme seslerini..Korkuyorum yüreğimi aralamaya.Bagrisan cocuklarin korku dolu gozlerini gordukce sakliyorum yuregimi.Korkuyorum sever diye birini..Anamin ,komsu teyzelerimin aglayan caresiz ,geri gidilemeyen kapali baba evlerini gordukce ...Korkuyorum sımsıkı kapatiyorum tum ruhumu.Sevmemeliyim başka bir insani.Bir hayvani ,bir bitkiyi,tasi topragi gokyuzunu seviyorum korkmadan.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta