Kero oldukça esmer biriydi ama esmerliği soydan değil güneşten çifte kavrulmaktan geliyordu.
Hem yazın, hem de kışın güneşin kendini gösterdiği günlerde çalışıyordu.
Boyu kısa, beli ince, ensesi ve kolları kalındı.
Gözleri az kaymış kaşları yekpareydi.
Köyün en güzel kızı olan Berfo’ya gönlünü vermişti.
Berfo ay parçası gibi beyaz tenliydi, sanki güneş görmemiş de hep ay ışığında gezmişti.
Uzun boylu, uzun saçlı ince belli ve narin bilekliydi.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta