Sevmek, bazen adını anmadan,
Bir bakışta ömrü armağan etmektir.
Ne dile gelir, ne de susar tam,
Kalpte usulca açan bir çiçektir.
Sevmek, beklemek demektir bazen,
Zamana dokunur sabırla, sükûtla.
Bir gülüşe dünya sığdırmak gibi,
İçten, sade… Ve yürek dolusu dua.
Bir gölge olur sevgili uzakta,
Sevmek, yokluğunda bile yanındadır.
Varlığı yetmez bazen insana,
Ama yokluğu yıkar her duvarı.
Sevmek, kendinden vazgeçmek değil,
Kendini onda yeniden bulmaktır.
İki yalnızdan bir sonsuzluk doğar,
Gerçek aşk, kalpte sessiz uyumaktır.
Sinan Bayram
Kayıt Tarihi : 16.7.2025 19:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!