Gönül Yandı Ömürdü Savrulan

Zifiri karanlıkta yürüdüler durmadan
her zaman dik durdular hiç yılmadan
yare gönül yandı ömürdü savrulan
sevdalı şafak vaktinde aşk ile doğan
...
Sıra sıra uzandılar hep bir yandan
haykırıp dediler ki hep bir ağızdan
elbet aydınlanacak karanlıkta olan
yeter ki tükenmesin umutlu an ile can

İşte o zaman kazanılır elde ki zaman
tende bıçak yarası kalmadı yanmayan
el bet bir gün gelir beklenen canan
ufuklara dalıp güneşe yazılan destan

Buruk bir sevda ah bir gün biter sürgün
ıslanır düşler umutlar yeşerir ansızın
uçmalı yüreğinde göçen özgürlüğün
uçsuz doruklarda dalgalanır sevdan