Sevgili, sevmeyi ençok sana yakıştırdım ben. Nerde güzel bir şey görsem aldım senle bütünleştirdim.
Duygularımı hep senle adlandırdım.
Sevinçlerimi senle birleştirdim.
Bana hissettirdiklerini sevdim ben.
Sevmek için bir sebeb aramadım sen varken.
O gözlerindeki masumiyeti sevdim.
Yüzündeki tebessümü sevdim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta