İnsan sevmekten utanır mı hiç?
Utanılacak okadar şey varken nedir bu sevgiye yüklenen suç.
İnsan sevmeli ; bazen bir ağacı, kuşları, kendini...
sevebilecek bir yüreği varsa sevmeli,
heba etmemeli içinde yeşeren o sevgiyi.
Ben bu hakkımı sende kullandım.
Ürkek bir ceylanın hızlı hızlı çarpan kalbi gibi, kozasından çıkmak için heyecanlanan bir kelebek gibi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta