1972--Osmaniye -Finike
nasıl sevdim yüzüne bakarak endamını
Ah! mütevazi duruşunu,mahmur bakışını
miras mı bana! kara mı! pembe günler mi
azap ikimizin mi! ! ! bülbülün aşk gülbahçesinde
ben ağlamakta yağmurla tropikal ormanda
taraça da çingene orkidenin önünde
yasemin rayihası teselli etmez! canevimi
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Deniz adalar palmiyeler ve ve gidemediğimiz uzaklar...Nilüferin şimdi adını anımsayamadığım uzaklarla ilintili güzel şarkısı...Her nedense gözlerimiz hep uzaklarda elimizde hayatımızda mevcut olmayanla gidemediğimiz uzaklarda...Yine güzel bir panorama çiziyorsunuz gözler önüne...İnsan hayıflanıyor ister istemez...Bu sadece bildiğimiz, haritada yeri olan sınırları çizilmiş, gidemesek te hayalen gittiğimiz filmlerden gördüklerimiz...Ya bir de hayal ettiklerimiz tahmin edip mutlaka başka hayatlar da vardır diye arayışta olduklarımız...Siz böyle şiirler yazdıkça ben de oralarda gezintiye çıkıp ve gördüğümde sizi üzen o her kim/se ondan hesap sormaya çalışacağım...Tabii ki şaka; şiir şiirsel akıcı ve haz duyarak okudum teşekkürler sayın öğretmen...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta