Sana şu sevgimi, anlatmak için;
Yüreğimi çıkarıp, vermem mi gerek.
Yüzün benden yana, dönmüyor. niçin.?
Kul olup kapında, erme mi gerek...
Ben hep seninleyim, sen bilmiyorsun.
Bir kere yazmışsın, hiç silmiyorsun.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Tükendi ömrümüz, kaldı kaç sene.
Pişmanlık faydasız, olunca nine.
Açmaya korktuğun, gönül bahçene.
Gizlice girip, dermem mi gerek...
kalemine sağlık
saygılarımla
dost da olsa bahçesine izinsiz girimez
rızasız bahçenin güleri derilmez.
Tükendi ömrümüz, kaldı kaç sene.
Pişmanlık faydasız, olunca nine.
Açmaya korktuğun, gönül bahçene.
Gizlice girip, dermem mi gerek...
evet, bu kadar da değil ama sevgi için karşılıksız olması önemlidir. teşekkürler. kalemin susmasın. Allah'a emanet olunuz.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta