Okyanus açıklarında, Palamar gemisi ile
Dünya'yı gezerken ,dev dalgalara dayanamayan
gemi su alır ve batar.Bu sırada Centrum Kaptan,
geminin dümeni ile, kaptan kamarasındaki kapının
üzerinde bayılarak ve çok su yutarak kendini kumların üzerinde bulur.
Gözlerini açtığında çok şirin bir ada da olduğunu fark eder.
Hemen ilk iş olarak adadaki ağaçlardan bir kulübe yaparak,var bunda da bir hayır diye düşünmeye başladım...Bazen bizim için şer gibi gözüken,o gün için dünyanın sonu gibi algıladığımız olaylar,belki de yepyeni başlangıçlara vesile olacaktı...Kim bilebilir ki yaşamadan ne olabileceğini?
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta