Sizi en çok sevdiğiniz getirmedi mi bu dünyaya? Her şeyden çok sizi severek, size değer vererek. Eşref-i Mahlukat yani şerefli yaratık, sensin işte o; İnsan. Sadece etten, kemikten yapılmadın sen, duyguların düşüncelerin var, her şeyden önemlisi, Rabbinden armağan sevme duygun var; Ya olmasaydı? Dünya ne kadar tatsız tuzsuz olurdu, düşünebiliyor musun? Bugün dünya'da ki birçok savaşın sebebi, insanların, toplumların birbirinden nefret etmesi, birbirini sevmemesi değil mi?
Neyi paylaşamıyoruz, şu iki buçuk günlük dünya da, neyi? İnsanlar savaşıyor lakin çoğunlukla günahsız insanlar ve çocuklar ölüyor. Rabbimiz ise bize şöyle buyuruyor.''Kim bir insanı haksız yere öldürürse, bütün insanlığı öldürmüş gibidir. Kim de bir insanı yaşatır, hayatını kurtarırsa bütün insanlığı yaşatmış gibidir.'' Dünyanın ilk cinayetini işleyip kardeşi Habil'i öldüren Kabil, kıyamete kadar tüm insanların laneti altındadır. Kötü bir işin başlangıcına aracılık etmiştir.
Yirminci Yüzyılın acımasız diktatörlerinin hiç birinde zerre kadar sevgi bulamazsınız. İçlerinde birazcık Allah sevgisi olsaydı zaten, binlerce insanın ölüm emrini bir çırpıda veremezlerdi. Sadece yaptıkları şey kitapları yaktırmak, insanlara zulmetmek olmuştur. Ahhh! Adolf şu savaşı başlatmadan önce, keşke bir kere Mevlana'yı, Yunus Emre'yi okumuş olsaydın. Ahhh! Stalin içinde birazcık sevgi olsaydı seninde...
Yıllar önce gençlik de okuduğumuz bir yazar vardı; adı Leo Buscaglia, ''Yaşamak Sevmek Öğrenmek''adlı eserini bir solukta okumuştum o zamanlar. İnsanlara sarılma hastası... Çok sonraları öğrendim ki intihar etmiş. Tabi nasıl bir ruh hali onu intihara sürükledi bilemeyiz, ancak şu yazdığı kitapların yüzü suyu hürmetine böyle bir davranışta bulunmaması gerekirdi diye düşünüyorum...
Tamamını Oku
