Sorma bana neden hiç gülmediğimi
Yüreğimde neden hep hüsran inlediğimi
Mutluluğun bana uzak ne olduğunu bilmediğimi
Kaderim kötü kimseye vermez bana vermediğini
Ben tanrımın çileli son kulu
Ben kaybederim bulmadan mutluluğu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
sevince konuşuluyor. Son mısra herkese ders. tebrikler
Dökmüş yürek kendini. Tebrikler. Sevgiler
yüreginize saglik uyumlu bir siir kutlarim. ayten.
İçten dizelerden oluşmuş şiirinizi kutluyorum. Final dörtlüğünü bir başka beğendim. Yüreğinizden sevgi eksilmesin.
Acı bende desem sen yakan bir acı sanacaksın
Dert bende desem kanser verem humma sanacaksın
Uğursuz biriyim desem dinsiz imansız sanacaksın
Oysa ben sadece seven biriyim; seversen anlayacaksın
bu kadar içten yazılır mısralar ..o güzel yüreğine sağlık sevgili salih...kutluyorum kalemini...
sevgilerimle..
'Uğursuz biriyim desem dinsiz imansız sanacaksın..' Harikasınız, adeta dökülmüş yüreğiniz. Tebrikler kardeşim.
Suna Doğanay
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta