sana olan inancım içimde ezilmiş papatyalar adına ve sana olan sevgim kendi çocukluğuma duyduğum hasret kadar sana olan hislerim ölüm ve aramdaki uyum kadar sıcak bunun adına ne dersen de canımı yakacak kadar güçlü değilsin ve belkide ben canımı yakacağına inanmayacak akdar güçsüz papatyalar güller menekşelerle dolu bir bahçe tanrı katından armağan bana sensin işte o bahçem beni bulutların
üzerinden atsan düşsem yeryüzüne olsam tepe taklak yine arar gözlerim seni ne dersen de adına içimdeki karanlığa hüküm süren melek sensin seneler ruhumda açar koca koca delikleri sen konuş ruhumdaki sonsuzluk kapanıp acıma son verir kendimi gördüm sende düşlerime ev sahipliği yapıyordu kalbin adına ne dersen de sen benim yüreğimdeki külleri dağıtan rüzgar misali sen
en acı gecelerin en karanlık günlerin belirsiz yarınalrıma sana sarılarak girmek isterim beni yanlış tanıma ben senin yüzündeki tebessümde gördüm cenneti ölümüm ya erken ya geç fark etmez senle olsun ölümün 'en'leri adınane dersen de sen kalbimde şiirlerle şarkılarla aşkla karşılanan kadınsın
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta