“yine yalnız bir İstanbul gecesi,
mevsim kış,
dışarda diz boyu kar,
soğuk insanın içine bıçak misali işliyor
rüzgar kırbaç gibi şaklıyor biteviye
benimse başımda yine kavak yeller,
dışarda kar,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;