Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Umudu yitirmemek ne güzel. Güzel şiirinde hüznü de, umudu da buldum sevgili Talat'cığım. Dilerim umudun hiç solmasın, yüzün hep gülsün...Gözlerinden öperim.Enver Özçağlayan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta