Yalnızlığın kalesini viran edelim
Bir pencere açalım uzağın ötesine
Beni gör baktığın yerde
Tutuşsun gülüşün elleri
Yalnızlıkta yanarken gecenin teni
Bir yangın yeri kadar kırgın ve yaralıyım
Bakışımdan yüreğime kurulan isyan köprüsü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yol,yolcu için...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta