Sevda İksiri Şiiri - Kasım Kobakçı

Sümbülüm sararır, soldurur beni bu gam,
O gamzende ki gülüm, güllerden mahcup şimdi.
*
Candan severim derken, yârime canımı verdim,
Şimdi gönül fermanı, dinlemem canım şimdi.
*
Ateş düştü cana, dertlere devadır sözün,
Kafeste bülbül figan eder, kurtuluşa ererim şimdi.
*
Ne derdimi anlayan, ne yarama derman var,
Gönlümün derdi, derman bulur mu yârim şimdi.
*
Candan geçerim derken, gönlümün derdi sen,
Gamzenin esiri olmak, bana zül şimdi.
*
Hasretin girdabında, boğulurum şimdi,
Gönlümde sabır yok, ayrılık dert oldu şimdi.
*
Yâr bir bilsen halimi, kalmadı gülümde rengi,
Ayrılıktan kâr yok, kararsız kaldım şimdi.
*
Hayallerden vazgeçip, gel de gönül şenlensin,
Bir görsen halimi, Mecnun’dan beterim şimdi.
*
Seninle ne güzel hayaller kurardık,
Gönül bir şenlenir, bir hüzünlenir şimdi.
*
Ah tak etti bu cana, hasret denen ayrılık,
Yarından haber yok, her yan karanlık şimdi.
*
Daha dün neşe ile öterken bütün kuşlar,
Bir haller oldu bugün, sessizlik figan şimdi.
*
Sen gönül sarayımdan, niçin çeker gidersin,
Kimlere sultanım der, dildaş edersin şimdi,
*
Duymazsın, zalim dinmeyen biryanımı,
Yad el duymaz mı, seziş ve nihanımı şimdi.
*
Onca eza yazık, gel de ben yare karar kıl,
Gel de kurtar, hasret elinden vuslatı al şimdi.
*
Maşukun, aşk küllünden doğup, dirildim şimdi,
Kuş gibi kanat açar, yerlerde uçarım şimdi.
*
Yok baykuşa gönül damımdan, bir kerpiç şimdi,
Sevda iksiri, yuvama güneş saçtı şimdi.