Sessiz bir oda, karanlık basmış,
Bir gölge belirir, ağır adımlarla,
Duvarlarda yankılanan fısıltılar,
Geçmişin hayaletleri dolaşır durmadan.
Bir sandalye, yıpranmış ve eski,
Üzerinde bir adam, yüzü gölgede,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta