Sessiz Serzeniş Şiiri - Şule Akşit

Bazende söylemek değil,
Duymak,istersin..
Susarsın, kelimelerin bittiği,
Gözlerinin hadi konuş dediği yerde

Çareli,çaresiz ne olduğu belirsiz bir bekleyiş.
Sus pus olmuş, ilahi müjdeyi bekler gibi

Beklersin, dudakların dişlerinin arasında
Kolların bağrında birbirinin boğazına
Öldüresiye sarılmış iki yılan gibi düğümlü.

Yaşamak mı tatlı şimdi, yoksa ölüm mü?
Derken,artık,söylemek değil , duymak istersin.

Bağırsın artık gözlerin,gözlerinin sesinden
Çığ düşsün yüreğime,acılarım kara gömülsün.

Lekesiz bir beyazlıkta kederlerim kaybolsun
Kardelenler açsın,çiçek tarlasına dönsün yüreğim.
Gözlerinin sesinde, yeniden can bulsun yüreğim...