Ve çokça sonra geliyor aklıma, şu köşeyi dönmeden daha..düşünüyorum son paragrafını kitabın..
oysa elimden bırakalı fazlada geçmemişti zaman ki bir sayfa kalmıştı açılmamış geriye ben biliyorum bunu sadece..kirlenmiş kitaplarımı saklarım hala okul çantamın içinde..hatıranı veya çocukluk ne dersen de..hani bir kapı eşiğinin önünde bulunca eşyalarını gözlerin en çok onu arıyor…
Baba...
anneme sorar mısın
bu kırılmış köşeleri
ütülesek düzelir mi?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta