Uzayınca gölgeler kaybolmuş şehirlerin izbe sokaklarında
Canhıraş çığlıklar yankılanır yıkık duvarlarında
Kanat çırparken geceye yarasalar sayılamaz pikeler
Gecenin en masum sesleri sinsi ölümlere benzer
Sisler içinde kaybolur umutlar menzil dışıysa mesafeler
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
İmgeler biraz fazla olsa da şiirin duygusuna güzellik ve renk katmış. Doğmak ve ölmek arasındaki mesafelerde insan bir sarkaç gibidir, tebessümle gözyaşı arasında gider, gelir. Harika anlatımınızla, çok güzel bie şiiri zevk duyarak okudum. Kutlarım, saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta