Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Günah-pîşe-gân oldu sayende sâf gönül.
Akşamın sevdası sustu bahçemde soldu o gül.
Âsaf iken tahtında bî-per-ü bâl oldu bülbül.
Sahib i Sultan eyledi cây-i penâh ı humûl.
Artık sessiz bağlar, bahçeler sanki cansız dâhül.
Râzıyım dikene güle,senin olsun mor sümbül.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta