Sesini Duymak Şiiri - Seval Günaltay

Sesini duymak içindi tüm bunlar
Gecenin o ıssız lacivertinde aramak seni
Telefonum çalmıyor bu aksam
Aynada gördüğüm o yüz ben değil
Hüznün ağır ağır yaklaştığı gece bu
Bağırmakla ağlamanın çığlığı
Kaybolmakla varolmanın sıkıntısı
Çal be beklediğim o ses hani nerdesin?
Döner misin mutluluk yuvaya
Bir zamanlar uğradığın kapıma
Beklemekten ne çıkar
Yıllar sadece gençliğimi alır
Bedenimde izleri kalır masum aşkın
Belkide o ses hiç çıkmayacak
Birleşmenin ani ayrılığındayız
Bu gece hiç sabah olmayacak
Ve sen yine aramayacaksın...