Her yankı geri döndü,
bana benden haber getirdi.
Sandım ki dünya bağırıyor,
meğer içimde bir zincir kopmuş.
Bir çığlıkla başlasa da
söze döndü sustuklarım,
her kelime aynamdı artık,
kaçamadım yüzümden, yarınlarımdan.
Kimdim ben o anda?
Sokak mıydım, ağlayan mı?
Yoksa sadece bir ses miydim
bir bedende çırılçıplak kalan biri miydim?
Ve ilk kez,
kendi sesimle tanıştım.
Ne yabancıydım kendime,
ne derinmiş içimdeki kırık zaman.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Var olun değerli şair.
Nazan Hanım, varlığa varlığını hissettiren yüreğinize teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (1)