Işıkları kapattım beynimde önümü göremem
Dipten yukarı yukarıdan dibe
İne çıka gidiyoruz hayat yolu yorucu değil ama
Kalabalık edip duruyorum yollarda
İnsanların önlerini kesip onlara selam veriyorum
Gözleri kör oluyor onların kulakları sağır
O vakit bende sizin insanlığınızdan utanırım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta