Nasıl nefes alır şu çiçekler.
Nasıl bakar ay çiçekler güneşe.
Solucanlar ıslak toprakta nasıl dans eder.
Gece sabaha nasıl çimlenir.
Nasıl üşürler
Batık günün karanlığında bebeler.
Nasıl unuturum
Gecenin arkasına sığınan o masum yüzünü.
Geceyi yırtan şuh kahkahaların çığlıklarını.
Kömür karası gözlerini
Dudaklarında parıldayan kırmızı rujunu.
Nasıl unuturum
Eğer hasret edersen bir gün;
Ölümle siyah
Kızgın fırtınalı yolla
Ve yıldırımlardan,
Şimşeklerden yırtılan karanlık gökyüzünü
Bir uçtan diğer bir uca
Kara bulutu nasıl anlatayım ki sana
Birde mavi denizin üstüne çöktüyse eğer.
Balıklar
Nasıl bulurlar yollarını karanlıklarda.
Işık var mı ki acaba sığlıklarda.
Esen rüzgâra ne demeli
Sevmek ne güzel
Yıldızları değil
Sabaha gebe güneşi de değil.
Orman da cılız fidanı da
Sesi
Kesilmiş fırtınayı
ÖLÜMÜN DÜŞÜ
Ölüyorum bu gece
İçimi parçalamışlar
İçimde kıymetlim var
Lime lime almışlar beni
OYSA GECEYDİ
Küçük çok küçük hayatlara sığdırdım gülüşler
Minnacık kocaman yüreği güneşe hapsettim
Dertleri vardı gözyaşlarında gözlerinin
Hızlıca akıverdi
Duruverseydi eğer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!