Serkan Zengin Şiirleri - Şair Serkan Zengin

Çocukların gözleri rol yapmaz.
Yalanları
Hikâyeleri vardır
Masum küçük dünyalarında.
Geceleri beyaz
Beyazları karadır.

Bir yürek ağlar çok geride
Bir de ben.
Çok arkalara oturmuş sevda konserimiz laf duymaz.
Oysa
Geceye yakın durmuşuz gözler lal.
Rüzgâr poyraz esiyor nefesin kokar bir menekşe misali.

Bu akşam
Güneşle sohbetim var
Davetlisiniz hepiniz.
Gün sana muhtaç dedim.
Gülümsedi bana.
Üstüme bir avuç gün attı.

Düşündükçe seni
Kalbim çarpar.
Dalınca maviye
Göğsüm kabarır.
Nefesim tükenir aniden.
Derin ormanlıklarda seni ararım benim yokluğunda.

DİNLERMİSİN Kİ

Sana gökyüzünün
Nasıl da bu kadar mavi olduğunu anlatsam
Dinler misin ki acaba.
Peki

Ve dudağım titredi
Ve kelimeler döküldü.
Sadece dur diyebildim
Dur.
Ama o durmadı
Daha çok hiddetlendi

Tüm ömrümde
Eğer sana kavuşmak kaderimde yoksa
Yüzünün hasreti içimde eksik olmasın.
Bir an dahi çıkmayasın
Rüyalarımdan
Uyanık geçirdiğim saatlerden

Esmeri severdim
Ama seni hiç sevmedim.
Maviyi çok daha severdim.
Esmeri severdim
Ama seni sevmedim.
Yeşile bayılırdım.

Güneşli bir sabah
Esti gönlümde büyük fırtına.
Ve düşüncelerim kırmızı bir karanfil oldu.
Bileğimde kelepçeler
Fikirlerimin tutsağı.
Aldılar götürdüler beni

Yarım kalan günü sorgularsın.
Yıldızıihanet ile
Geceye zorlarsın.
Sorma bana
Nemli geçen yatak maceralarımızı.
Oysa sevişmemiştik