Serkan Zengin Şiirleri - Şair Serkan Zengin

ANNEM
Gece sabaha gebe.
Bir gün daha doğacak sancılı.
Bir çocuk ağlıyor
Anne sensiz.
Gece toprağa yağıyor

Kan topraktan akmak ister.
Kör gecede sana kaçmak
Sabahında nefes almak gibi.
Sana hasret sana muhtaç.
Yalnızlığım
Gecene muhtaç olduğum parlak yıldızlarım.

AYLARDAN TEMMUZ
Çabuktu çökmesi gibi
Gözyaşları da silinmesi.
Ne de olsa yazdı
Ne de olsa aylardan temmuzdu.
Maviliklere kaçmaktaydı karanlık bulutlar.

Gece mavi
Mavi gecede dışarı ayaz.
Ayazda Mart.
Mart soğu başkadır.
Sonrası ilkbahar.
Bahar sonrası ılık bir aşk.

Bak etrafına.
Yüzlerine
Gülümsemelerine bak hele.
Nasıl da sırıtıyorlar adi yüzler.
Mezar kazıcıları
Nasıl da kürek sallıyorlar geceye.

Orkestralar çalıyor etrafımda
Baloda mıyım ne?
Sahnede altı Trompet
Sekiz korno
Dört tronbon
İki tuba……

Bana seni anlat.
Nasıl yüreğin çarpıntı yapıyor.
Nasıl kirpiklerin nemlenir.
O iri gözlerin geceye nasıl bakar
Anlat.
Masum insanlar nasıl günah işler.

Ne güzel bir gece.
Belki bu gece ölürüm.
Sensiz sessiz sedasız.
Yatağımda ve düşlerimde.
Ne güzel bir gece
Belki son görüşüm yıldızları.

Bir başka olur benim gecelerim.
Karanlığımda savaşırken
Çocuk ağlamasıyla irkilirim kâbuslarımdan.
Ve
Ben
İşte o zaman

Nasıl geldiniz bir araya
Nasıl da güldünüz
Birbirinize
Sırtlanlar gibi.
Bıraksam sizi
Koparacaksınız etlerinizi.