Serkan Uçar Şiirleri - Şair Serkan Uçar

Sen çiçek bahçesisin gönlümün ülkesinde
Sana olan zaafım aşkın da ötesinde.

Hangi yana bakınsam rengarenk desen desen
En taze sabahların her bir zerresinde sen

Güneşime cam kırıkları batmış
Gündüzüm kanıyor
Ateşler içinde gecem,
Yıldızlar avuçlarımda yanıyor
Ve gözlerimden sensizlik damlıyor.

Gitme ne olursun,biraz daha kal,
Gittiğinde inan ölebilirim.
Gözlerim kör olur,bedenim topal,
Sen olmadan nasıl olabilirim.

Kirpikler ıslandı akacak şimdi,

Ne azar işitsem, az benim için,
Kağıt kalem sende yaz benim için,
Eğer sorarsan neydi diye suçun,
Tek suçum insan olmaktı hakim bey.

İnandım yüzüme her gülen yüze,

Keskin bir bıçakla bölündü uykum
Rüyam kana bulandı
Gözlerimin perdesini araladım
Baktım her yer talandı.

Göğün göğsüne sıkıldı bir kurşun

Yaşamak, gözlerinde dalıp gitmek semaya
Yaşamak, kirpiğinle aşkı çizmektir aya.

Yıldızları toplayıp avucunda saklamak
Sonra çiçek misali ellerini koklamak

Benim kavgam, benim ile bilesin,
Gönül suskun, gelmez dile, bilesin.
Bir yanarım, bir sönerim içimde,
Kimse bilmez ki sen bilebilesin.

Sır küpüyüm, öyle kolay açılmam,

Artık yüreğimde kalmadı yerin,
Topla neyin varsa,git bir an önce.
Güneş uyanmadan,olmadan yarın,
Geceyle birlikte bit bir an önce.

Ne ismin kaldı; dilim dudağımda,

Nasıl da bilemedim aşkın sen olduğunu
Bilseydim şu gönlümü gönlüne vermez miydim
Bilseydim matemlerin senle son bulduğunu
Ömrümü şikayetsiz yoluna sermez miydim

O çocuksu yüzünde hayale dalmak için

Her kazdıkça geceyi şafağı bulmak için
Yüreğim kor ateşte yanıyor için için

Zifiri kör karanlık güneşimi saklıyor
Bir gardiyan misali gündüzü yasaklıyor