Mavi kokuyor bütün kentler,ıslaklık çoktan sinmiş her yere
Dolaşıyorum bir başıma ihtimal, sınıra kadar.sıçrayışlar bozuyor suyun dinginliğini morca bir duman çöküyor kendi renginde ellerime ellerim yalnız, yalnızlığın ihtimali sınıra kadar. Tozlanmış imgeleri serpiyor karanlık, çiseleniyorum.Çiseliyorum ağır ağır küllere, morca bir duman çıkıyor içimden yanaklarının siyahlığında kayboluyor. Kül birikintilerine çise düşüyor resmini çiziyorum,son sınıra kadar yalnızım, duyumsuyorum.
Bu kent ölü bir kentse kaybettiğindendir, kazanan da yoksa buğusu kurumuştur ıslaklığın...
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta