Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şerefsizden şerefsizdir insanlar.....deyince hepsini katmış oldunuz...
O mısrada "insanlar" yakıştı mı? Meselâ bende mi öyleyim? Sende mi öylesin?
Nice şerefli insanlar yaşadı ve yaşıyor bu âlemde. yazarken biraz düşünmek gerek .
Yoksa diğer mısralara söyleyecek bir sözüm yok. saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta