Güzeldin
Sanrılarım susardı
Yüzüne bakınca
Bir gece aldı beni rüzgar
Attı gözlerinin içine
Gözlerinde dolaştım
Bilgisayar ışıklarıyla büyüdüm
Yanlış ve gereksiz bilgiler dolu kitaplar okudum
Özendiğim ne varsa doğru olduğunu sandım
Kayıtsız şartsız kabüllendim bana verilenleri
Olmamı istedikleri kişi oldum
Hep yalnızlık oldu
Tekil yalnızlıklar saklıyor
Umudu kıran o gözlerin
Sevdan
öylesine keskin
öylesine kör
Apacı suskunluklarım
Anılır sanma geçmişi
Unutmak için bir nedenin olur elbet
Sevilir sanma acılar
Var olsa da güzel günler ara sıra
Emin olma hiç bir zaman
Sevdiğinden
Aşkımın sayfalarına hiç bir şey yazamadım önceleri
Zaten okutabileceğim kimsem de yoktu
Aç susuz kalan sayfaların tek tesellisi
Yırtıp attığım sayfaların aralarda sıkışmış parçalarıydı
Hala bir kaç yalnış karalamayla avunuyordu yüreğimin anıları
Oysa yeniden kullanılmak istiyordu her geçen gün her saat
Elim ister ferman yazam
Sözcük sözcük içim kusam
Şarap içip sana kanam
Sensin meryem şiir yaram
Kulun olsam severmiydin?
Seni seviyorum ama
Bir bilsen nasıl zor
Ellerini tutamamak
Gözlerine bakamamak
Saçlarına dokunamamak
Seni üzecek çok şey var hayatımda
Kainatın bütün zarifliği varlığında zuhur eden
Sanki sesine göklerden bir nağme inen
Kıyamam zerresine koca bir kumsal iken
Aşkımın zembereği gözlerine kurulurken
Bir yudum koy da kanayım gönlünün deminden
Sabah uyanır uyanmaz,
daha gözlerimi bile açmadan…
Aklıma sen düşüyorsun.
Sanki rüyamdan kalma bir
duygusun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!