Çatırdasıya tutunmuştu bu yürek,
Vatan sevgimdi,sevdiğim hürriyet,
Aşksız kalma korkuları gibi gençliğimin,
Yalnızlığım 70 milyon,
Bir ateş yaktım aydınlığa,
Bin üfürükçü üşüştü başına,
Fani olmayan bir şeyler arar bu yürek hep
Nedense hep hüsrana uğrar
Bir sevgi tutuştururlar eline
Sonra alırlar elinden
Hep böyle süregelmiştir
İnsan düşmeyince anlamaz düşenin halini
Anlamsızım,
Yağmurun düştüğü yere düşmüş kalmışım,
Kendime acıyorum,
Acımakla kalmıyorum,
Cezalar veriyorum en ağırından,
Sütliman olmuşken deniz,
Yaşadım yaşamaya değer ne varsa ve de değmeyen
Üzüldüm, her neyse bana bu satırları sevdiren
Kaybettim şairliğimi başı boş yazıyorum
Köşe bucak satırlara hep seni soruyorum
Kah senin gözlerinde kah benim yüreğimde
Temiz ve huzur dolu bir vicdan arıyorum...
İçimde karşı koyamadığım bir sıkıntı
Gözlerimde ha sönmüş ha sönecek bir pırıltı
Gözlerimdeki yaşları tutamıyor
Kendimi alıkoyamıyorum yazmaktan bu aşkı
Yaradanıma sevdalandım ama
Neden utanıyor ve sakınıyorum
Acılarım gökyüzünü deler gibi bir tanem,
Oysa sensizliğin yanında nedir ki bu kor,
Gözlerime bak, doğruyu söyle bir tanem
Nedir bizdeki bu gaflet ve yüreklerdeki kış gibi don?
İnan canım bu yaşamak değil, bu çok zor!
İnsan severken de acı çekermiş bir tanem,
Hep hüzünlü kuşlar
Uçmak sevindirmiyor
Yaralı kalpleri
Çünkü bir türlü bahar gelmiyor
Yapraklar griyi bırakmıyorlar
Yapışmış sanki ölümün rengi
Yalnızlık da gitmişti bir yerlere
Yalnızlık da yoktu yanında şimdi
Elinde ne varsa kullanacaktı belki
Ama korkuyordu
Sonunu bilememekten
İnancı vardı biraz
Farkına hemen vardım cam gibi gözlerini görünce,
En nadide sözlerimi yazıyorum sana gönlümce,
Rıhtımsız bir kıyı gibi tedirgin bırakma beni
Hayalinde olsun kalabilmek var içimde,
Anlat,zaman çok,savur sevdanı,dilediğince,
Tezat olan hiçbir şeyden korkmadan,sevdiğinle,
Her ayrılık başka bir yaşam,
Her yaşam başka bir ayrılık,
Bu akvaryumun kalbi buruk,
Çatlamış camından sızar sular,
İşte en büyük sorun,
Ne olacak şu akvaryumdaki balıklar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!