Sensizliğe yol almak korkutuyordu en çok beni...Sensiz olmakla başlayan,sensiz ölmekle son bulan karanlık bir yol...İçinde başka sevdalar yer bulacaktı belki yüreğimde...Başka masallar dinleyecekti belki içimdeki çocuk...Susmayacaktım,belki bir daha hiç gülmeyecektim kimbilir...Bir daha sevmeyecek belki,hiç kimseye,hiç bir şeye değer vermeyecektim...Unutmayacaktım çıkıp gidişini.Sana son kez baktığımda ki içimden kopan parça yara olup kanayacaktı belki bir ömür...Pişmanlığım dağlar kadar oturacaktı içime...Belki bir daha geri dönemeyecektim bile...
Devam edecek...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta