Zaman Kayarken Avuçlarımdan
Penceremi Yalayan Yağmur Dondurur Gözlerimi
Öyle soğuk Gelirdi ki Dışarıda Yürüyen İnsanlar Bana
Buz Gibi Donuk Olurdu Yüzleri Üşürdüm
Ne Üşümemi Geçirebilir Ne Yağmuru Dindirebilirdim
Ne de Zamanı Tutabilirdim...
Yorgun Akşamlarda
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta