Ömür denilen serabın, bilmem kaçıncı faslındayım
Onca boşa geçen zaman ve sensizliğin kimsesizliğindeyim.
Yorgun düştüm ey yar, takat kalmadı, sensizlikten tükendim.
Bazen düşler başıma sarıyor, alaca anımsamalara kapılıyorum
Eskilere dalıyorum, Arnavut kaldırımlarına düşüyor gölgem.
Ahlarla kahırlanıyorum, özlenesi muhabbetler geliyor aklıma.
İşte tam bu sırada, aklıma saplanıyorsun, bir hançer misali sen.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var