Katrankarası gecede;
Demlenmiş yalnızlığımda,
Belki hüzün, belki aşk canlandı.
Varlığına zincirlenmiş iken gönlüm;
Ayrılığına alışamamıştı.
Tesellisi yoktu, özlemin!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
kısa şiir güzeldir
Bitmeyen senfoni gibi...birgün biter ve bir başka gölge gelir....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta