Sensizlik
dağ göllerinde yaban kalmak
karanlık sokaklarda ürkek dolaşmak
acıyı sevmek
ardından kül rengi yarınlara koşmak
kadehlerle avunmak
ardından kör kütük yataklara uzanmak
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sensizliğin sensiz bu kadar güzel ifade edildiğini görmemiştim.
Tebrikler.
'yahut iptal edilmiş son vapuru beklemek '
'yitirince umudu varsayımlarla yaşamak '
özlemişim şiirlerini okumayı....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta