Sensiz sıla da bir gurbettir bana

boydan boya bir ıssızlıktır sensizlik
bir durgunluk çöker bütün saatlere
güneşle derdim yok ışığı söner kalbin
seni anmak kolay değil öğle üst üste
bakışımı gözlerinle ağırlaman gerek.

hani diz dize olsaydı ya bakışlarımız
hüzün konaklarını peş peşe geçerdik
misafiri değil kalbin ev sahibidir aşk
şimdi bir şiir gücüyle uzandım sana
çiçekleri yaygın bir yerden geçiyorum
misafirperverliğini bize gösterecektir aşk

seni seslendiren şarkıların loş gölgesinde
benim soluğumla kımıldıyor bu dünya
aşkın gövdesiyiz cennete sarkar meyvemiz
adımız yazılmış bir kez bu aşk hizasına
artık hayta hayta yürümenin zamanı değil
aşk sılası sensin ben gurbetin koynundayım
hayret ediyorum bu mazeretsiz ayrılıklara

yeni bir alfabe buldum bu son şiir epopesi
sarrafı sensin zaten tüm kehribar kelimelerin
bir hüviyet yeter bize geçeriz tüm badireleri
atları dünya gözüyle görülmez bu aşıkların

başkalarının aşkıdır kalbimizdeki bu fücur
zevkin havuzu olmaz aşk alsın sevişme yerini
aşk ummanına hayat taşır içimizdeki bu nehir
titrek göldeki ay gibidir ele avuca sığmaz aşk
makbuzu yoktur hasretin rüyada bile ödenir

gelsen sabaha ulaşırız gözlerinle çarpışarak
gül saran diken gibi hüznü ayıklarız yan yana
dökülür dil gazeli uçar gider dudaklardan
siyah gül döşeli anma töreni gibi kalbimiz
bu çelenkler nedir biz aşkla ayakta uyurken

sensiz sıla da bir gurbettir bana
sensiz sıla da bir gurbettir bana